Tijdens het festival, Terug naar het begin waren er vondsten te zien van een vooralsnog onbekend waddenzeevolk.
Gepresenteerd in de Maria kerk te Oosterwijtwerd onder te title: Terug naar het water.
Te zien zijn aangespoelde, veervissen, krabben, vogels, en in het koor van de kerk, boven op een graftombe stond een levensgrote dolfijn opgebouwd uit visnetten, metaal, hout en botten en ander ‘afval’.
Een gedecoreerde mensen schedel (zie boven) in de bortkas doet vermoeden dat er een belangrijke relatie bestaat tussen dit waddenzeevolk en de dolfijn.
Met het waddenzeevolk project zoek ik de mens en betekenis achter deze vondsten.
Kunstspot heeft vooraf dit interview in mijn atlier afgenomen
Het oorspronkelijke Oosterlijke raam is op 1694 in deze kerk afgedicht met een zandstenen epitaaf ter eer en glorie van Gijsbert Herman Ripperda.
Om deze weer ‘open’ te maken heb ik er een timelaps van wolken over heen geprojecteerd.
Pal daar tegenover stond buiten op de rand van de afgegraven Wierde een steiger naar het westen.
Op het uiteinde van de steiger stond een bidstoel en een glas in lood raam met zeezicht. Door plaats te nemen op de bidstoel zag je door het raam het achterland weer onder water staan.
Terug naar het water
Wat verloren is wordt vergeten, wat vergeten is wordt niet gemist.
God wij verheffen u hoog boven onszelf, schrijven u een boek, bouwen u een huis op de wierde, als een schip omgeven door wildernis. We beloven u elke zondag te bezoeken. Liturgie bescherm ons tegen de zondvloed.
Maar God blijf alstublieft binnen deze heilige muren, want al het land, de zee, de lucht, de planten en dieren door U zo schoon geschapen komen ons toe. Wij danken U voor ons nieuwe land, onze koeien onze melk en ons vlees.
Zie het water stijgt.
O heilige koe, heilige boom, heilig land, zijn wij ons gevoel verloren,
Vergeten, dat wij de koe, melk, het vlees en land zijn?
