Foto’s : Kees van de Veen
Theater voorstelling, Lichaam als landschap, bij Nasum, tijdens Terug naar het begin
Nansum, 1945. Begin mei worden de laatste grote gevechten om de vrijheid van ons land gevoerd. De boerderijen platgebrand, vele burgers dood en dan klinkt het laatste Duitse schot vanuit de kerktoren te Farmsum. 5 mei. De oorlog in Nederland is voorbij.
Nansum, 2021. Boven op de pas versterkte dijk. Aan de ene kant wat rest van de Duitse bunker en de andere kant de Dollard. Nergens zie je onze verhouding tot de natuur sterker tot uiting komen dan op deze zeedijk. Onze strijd tegen het water, de absolute grens tussen land en zee.
We hebben de strijd gewonnen, maar ten koste van wat?
Publiek werdt uitgenodigd om op deze historische plek daarover mee te denken. In een poging tijdens deze interactieve voorstelling samen tot een nieuw verhouding te komen: tussen ons land en de zee.
Met behulp van ‘Denkantennes’ welke ons geestelijk vermogen vergroten, dachten we na wat het betekend om het Groninger landschap te zijn. Tijdens een expeditie over de zeedijk kwamen wij in contact met de grenzen van ons bestaan in een poging contact te leggen met de zee. Een hevige woorden strijd volgde vanwaaruit de vraag rees welk recht wij als landschap hebben over de zee en hoe de dijk ons beschermt en tegelijk opsluit.